Kitab Fatkhul Mu'in

 


KITAB FATKHUL MU'IN
Q0DH0' PUASA SAMPAI PADA BULAN RAMADHAN BERIKUTNYA

PEMBAHASAN PUASA

Puasa yang tidak sempat diqodho' sampai pada bulan ramadhan berikutnya, maka hukumnya ditafsil sebagaimana berikut:

a. apabila tanpa ada udzur dalam mengakhirkan qodha', maka harus diganti dengan dua hal, yaitu menggodha'nya dengan puasa dan membayar fidyah. Hal itu akibat penundaan pembayaran hutang puasa hingga masuk bulan puasa di tahun berikutnya. Pembayaran fidyah dilakukan dengan memberi makan kepada fakir miskin sebesar satu mud untuk setiap puasa yang terlewatkan dalam setiap tahunnya.

b. Apabila ada udzur dalam mengakhirkannya, seperti sakit dll, maka cukup dengan mengqodha' puasanya saja tanpa harus membayar fidyah.

 Setiap satu hari dari puasa yang diakhirkan wajib dibayar 1 mud dalam setiap tahunnya. Misalnya mengakhirkan qodha' puasa sampai tiga tahun, maka harus membayar 3 mud setiap satu hari dari puasa yang diakhirkan, begitu seterusnya.
Refrensi:

حاشية الشرقاوي (ج 1/ص 442)
وموجب للفدية والقضاء وهو إثنان إلى أن قال.... وتأخير قضاء شيئ من رمضان مع إمكانه حتى يأتي رمضان آخر لما مر في باب الفدية

إعانة الطالبين (ج 2/ص24)
ﻭﻳﺠﺐ ﻋﻠﻰ ﻣﺆﺧﺮ ﻗﻀﺎﺀ ﻟﺸﻴﺊ ﻣﻦ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺣﺘﻰ ﺩﺧﻞ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺁﺧﺮ ﺑﻼ ﻋﺬﺭ ﻓﻲ ﺍﻟﺘﺄﺧﻴﺮ ﺑﺄﻥ ﺧﻼ ﻋﻦ ﺍﻟﺴﻔﺮ ﻭﺍﻟﻤﺮﺽ ﻗﺪﺭ ﻣﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺪ ﻟﻜﻞ ﺳﻨﺔ ﻓﻴﺘﻜﺮﺭ ﺑﺘﻜﺮﺭ ﺍﻟﺴﻨﻴﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻌﺘﻤﺪ ﻭﺧﺮﺝ ﺑﻘﻮﻟﻲ ﺑﻼ ﻋﺬﺭ ﻣﺎ ﺍﺫﺍ ﻛﺎﻥ ﺍﻟﺘﺄﺧﻴﺮ ﺑﻌﺬﺭ ﻛﺄﻥ ﺍﺳﺘﻤﺮ ﺳﻔﺮﻩ ﺃﻭ ﻣﺮﺿﻪ ﺃﻭ ﺍﺭﺿﺎﻋﻬﺎ ﺍﻟﻰ ﻗﺎﺑﻞ ﻓﻼ ﺷﻴﺊ ﻋﻠﻴﻪ ﻣﺎ ﺑﻘﻲ ﺍﻟﻌﺬﺭ ﻭﺍﻥ ﺍﺳﺘﻤﺮ ﺳﻨﻴﻦ، ﻗﻮﻟﻪ ﻟﻜﻞ ﺳﻨﺔ ﺃﻯ ﻳﺠﺐ ﻣﺪ ﻟﺼﻮﻡ ﻛﻞ ﻳﻮﻡ ﻣﻦ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻛﻞ ﺳﻨﺔ ﻭﻗﻮﻟﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻌﺘﻤﺪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻻ ﻳﺘﻜﺮﺭ ﻛﺎﻟﺤﺪ ﻓﻴﻜﻔﻲ ﺍﻟﻤﺪ ﻋﻦ ﻛﻞ ﺍﻟﺴﻨﻴﻦ.

متن سفينة النجا بهامش كاشفة السجا (ص 121) الهداية
(فصل) ﺍﻹﻓﻄﺎﺭ ﻓﻲ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺃﺭﺑﻌﺔ ﺍﻧﻮﺍﻉ: ﻭﺍﺟﺐ ﻛﻤﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﺤﺎﺋﺾ ﻭﺍﻟﻨﻔﺴﺎﺀ، ﻭﺟﺎﺋﺰ ﻛﻤﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺴﺎﻓﺮ ﻭﺍﻟﻤﺮﻳﺾ ﻭﻻﻭﻻﻛﻤﺎ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺠﻨﻮﻥ، ﻭﻣﺤﺮﻡ ﻛﻤﻦ ﺃﺧﺮ ﻗﻀﺎﺀ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺗﻤﻜﻨﻪ ﺣﺘﻰ ﺿﺎﻕ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﻋﻨﻪ . ﻭﺃﻗﺴﺎﻡ ﺍﻹﻓﻄﺎﺭ ﺃﺭﺑﻌﺔ : ﺃﻳﻀﺎ ﻣﺎ ﻳﻠﺰﻡ ﻓﻴﺔ ﺍﻟﻘﻀﺎﺀ ﻭﺍﻟﻔﺪﻳﺔ ﻭﻫﻮ ﺍﺛﻨﺎﻥ:ﺍﻷﻭﻝ ﺍﻹﻓﻄﺎﺭ ﻟﺨﻮﻑ ﻋﻠﻰ ﻏﻴﺮﺓ ، ﻭﺍﻟﺜﺎﻧﻲ ﺍﻹﻓﻄﺎﺭ ﻣﻊ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﻗﻀﺎﺀ ﻣﻊ ﺇﻣﻜﺎﻧﻪ ﺣﺘﻰ ﻳﺄﺗﻲ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺁﺧﺮ ، ﻭﺛﺎﻧﻴﻬﺎ ﻣﺎﻳﻠﺰﻡ ﻓﻴﺔ ﺍﻟﻘﻀﺎﺀ ﺩﻭﻥ ﺍﻟﻔﺪﻳﺔ ﻭﻫﻮ ﻳﻜﺜﺮ ﻛﻤﻐﻤﻰ ﻋﻠﻴﺔ ، ﻭﺛﺎﻟﺜﻬﻤﺎ ﻣﺎ ﻳﻠﺰﻡ ﻓﻴﻪ ﺍﻟﻔﺪﻳﺔ ﺩﻭﻥ ﺍﻟﻘﻀﺎﺀ ﻭﻫﻮﺷﻴﺦ ﻛﺒﻴﺮ ، ﻭﺭﺍﺑﻌﻬﺎ ﻻ ﻭﻻ ﻭﻫﻮ ﺍﻟﻤﺠﻨﻮﻥ ﺍﻟﺬﻱ ﻟﻢ ﻳﺘﻌﺪ ﺑﺠﻨﻮﻧﻪ

SAAT PUASA MENCIUM ATAU MENGECUP ISTRI

Ulama' berselisih pendapat mengenai hukum mencium istri ketika sedang berpuasa sebagai berikut :

1. Menurut Imam Sa'id Al Musayyab,seperti yang diceritaan oleh Syeh Al Khutobi, orang yang mencium saat puasa, maka puasanya batal, dan harus mengqodho' puasa tersebut, pendapat yang sama diriwayatkan oleh Imam Al Mawardi dari syeh Muhammad bin Al Hanafiyah dan Ibnu Sirin.Ini juga merupakan pendapat Ibnu Mas'ud. Ibnu Umar juga

2. Imam Malik memakruhkan hal tersebut, baik bagi anak muda atau orang yang sudah tua.

3. Sebagian yang lain memperbolehkannya bagi orang yang sudah tua saja.Ini adalah pendapat Ibnu Abbas.

4. Abu Tsur berpendapat : jika ia khawatir akan "melewati batas " jika mencium, maka tidak diperbolehkan mencium.

5. Madzhab Imam Syafi'ie mentafsil masalah ini sebagai berikut :
 A.apabila mengecup tersebut tdk membangkitkan nafsu birahi maka hukumnya ada dua pendapat ada yg mengatakan makruh ada yg mengatakan khilaful aula(lbh baik d tinggalkan) dan ini pendapat yg mu'tamad.

B.apabila membangkitkan nafsu birahi maka hukumnya haram ketika puasa wajib.

Hukum diatas berlaku bagi orang yang masih muda maupun sudah tua apabila tidak menggunakan hail (penghalang).

Dalam kitab Al Majmu' dijelaskan bahwa dalam hal ini, pendapat madzhab hanafi sama dengan madzhab syafi'i.

Silahkan dikoreksi..!
Refrensi:

تحفة الطلاب هامش الشرقاوي ج.٢ص.٤٤٥
(وقبلة)ان(لم تحرك شهوة)و إلا حرمت لخبر البيهقى باسناد صحيح أنه صلى الله عليه وسلم رخص فى القبلة للشيخ وهو صائم ونهى عنها الشاب وقال الشيخ يملك إربه والشاب يفسد صومه. وما ذكر من كراهتها لمن تحرك شهوته هو ما حكى عن نص الأم والذى جزم به الشيخان وحكاه صاحب المهذب عن الشافعى أنها خلاف الأولى وهو المعتمد.

المجموع شرح المهذب (ج 6/ص 354-355)
ﻗﺎﻝ ﺍﻟﻤﺼﻨﻒ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ } * ﻭﻣﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﺷﻬﻮﺗﻪ ﻛﺮﻩ ﻟﻪ ﺃﻥ ﻳﻘﺒﻞ ﻭﻫﻮ ﺻﺎﺋﻢ ﻭﺍﻟﻜﺮﺍﻫﺔ ﻛﺮﺍﻫﺔ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﻭﺍﻥ ﻟﻢ ﺗﺤﺮﻙ ﺷﻬﻮﺗﻪ ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺸﺎﻓﻌﻲ ﻓﻼ ﺑﺄﺱ ﺑﻬﺎ ﻭﺗﺮﻛﻬﺎ ﺃﻭﻟﻲ ﻭﺍﻻﺻﻞ ﻓﻲ ﺫﻟﻚ ﻣﺎﺭﻭﺕ ﻋﺎﺋﺸﺔ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻬﺎ ﻗﺎﻟﺖ " ﻛﺎﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻳﻘﺒﻞ ﻭﻳﺒﺎﺷﺮ ﻭﻫﻮ ﺻﺎﺋﻢ ﻭﻟﻜﻨﻪ ﻛﺎﻥ ﺃﻣﻠﻜﻜﻢ ﻻﺭﺑﻪ " ﻭﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﻧﻪ ﺍﺭﺧﺺ ﻓﻴﻬﺎ ﻟﻠﺸﻴﺦ ﻭﻛﺮﻫﻬﺎ ﻟﻠﺸﺎﺏ ﻭﻻﻧﻪ ﻓﻲ ﺣﻖ ﺍﺣﺪﻫﻤﺎ ﻻ ﻳﺄﻣﻦ ﺍﻥ ﻳﻨﺰﻝ ﻓﻴﻔﺴﺪ ﺍﻟﺼﻮﻡ ﻭﻓﻰ ﺍﻻﺧﺮ ﻳﺄﻣﻦ ﻓﻔﺮﻕ ﺑﻴﻨﻬﻤﺎ

ﺍﻟﺸﺮﺡ{ ﺣﺪﻳﺚ ﻋﺎﺋﺸﺔ ﺭﻭﺍﻩ ﺍﻟﺒﺨﺎﺭﻱ ﻭﻣﺴﻠﻢ ﺑﻬﺬﺍ ﺍﻟﻠﻔﻆ ﻭﻓﻲ ﺭﻭﺍﻳﺔ ﻟﻤﺴﻠﻢ " ﻳﻘﺒﻞ ﻓﻲ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻭﻫﻮ ﺻﺎﺋﻢ " ﻭﻋﻦ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺃﺑﻲ ﺳﻠﻤﺔ ﺃﻧﻪ ﺳﺄﻝ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ " ﺃﻳﻘﺒﻞ ﺍﻟﺼﺎﺋﻢ ﻓﻘﺎﻝ ﺳﻞ ﻫﺬﻩ ﻷﻡ ﺳﻠﻤﺔ ﻓﺄﺧﺒﺮﺗﻪ ﺃﻥ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻳﺼﻨﻊ ﺫﻟﻚ ﻓﻘﺎﻝ ﻳﺎﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺪ ﻏﻔﺮ ﺍﻟﻠﻪ ﻟﻚ ﻣﺎ ﺗﻘﺪﻡ ﻣﻦ ﺫﻧﺒﻚ ﻭﻣﺎ ﺗﺄﺧﺮ ﻓﻘﺎﻝ ﻟﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺇﻧﻲ ﺃﺗﻘﺎﻛﻢ ﻟﻠﻪ ﻭﺃﺧﺸﺎﻛﻢ ﻟﻪ " ﺭﻭﺍﻩ ﻣﺴﻠﻢ ﻭﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺃﺑﻲ ﺳﻠﻤﺔ ﻫﺬﺍ ﻫﻮ ﺍﻟﺤﻤﻴﺮﻱ ﻫﻜﺬﺍ ﺟﺎﺀ ﻣﺒﻴﻨﺎ ﻓﻲ ﺭﻭﺍﻳﺔ ﺍﻟﺒﻴﻬﻘﻲ ﻭﻟﻴﺲ ﻫﻮ ﺍﺑﻦ ﺃﻡ ﺳﻠﻤﺔ ﻭﻋﻦ ﻋﻤﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ " ﻗﺎﻝ ﻫﺸﺸﺖ ﻳﻮﻣﺎ ﻓﻘﺒﻠﺖ ﻭﺃﻧﺎ ﺻﺎﺋﻢ ﻓﺄﺗﻴﺖ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻓﻘﻠﺖ ﺇﻧﻲ ﺻﻨﻌﺖ ﺍﻟﻴﻮﻡ ﺃﻣﺮﺍ ﻋﻈﻴﻤﺎ ﻗﺒﻠﺖ ﻭﺃﻧﺎ ﺻﺎﺋﻢ ﻓﻘﺎﻝ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﺃﺭﺃﻳﺖ ﻟﻮ ﺗﻤﻀﻤﻀﺖ ﺑﻤﺎﺀ ﻭﺃﻧﺖ ﺻﺎﺋﻢ ﻗﻠﺖ ﻻ ﺑﺄﺱ ﺑﺬﻟﻚ ﻗﺎﻝ ﻓﻔﻴﻢ " ﺭﻭﺍﻩ ﺃﺑﻮ ﺩﺍﻭﺩ ﻗﺪ ﺳﺒﻖ ﺑﻴﺎﻧﻪ ﺣﻴﺚ ﺫﻛﺮﻩ ﺍﻟﻤﺼﻨﻒ ﻭﻣﻤﺎ ﺟﺎﺀ ﻓﻲ ﻛﺮﺍﻫﺘﻬﺎ ﻟﻠﺸﺎﺏ ﻭﻧﺤﻮﻩ ﺣﺪﻳﺚ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻗﺎﻝ " ﺭﺧﺺ ﻟﻠﻜﺒﻴﺮ ﺍﻟﺼﺎﺋﻢ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺒﺎﺷﺮﺓ ﻭﻛﺮﻩ ﻟﻠﺸﺎﺏ " ﺭﻭﺍﻩ ﺍﺑﻦ ﻣﺎﺟﻪ ﻫﻜﺬﺍ ﻭﻇﺎﻫﺮﻩ ﺃﻧﻪ ﻣﺮﻓﻮﻉ ﻭﺭﻭﺍﻩ ﻣﺎﻟﻚ ﻭﺍﻟﺸﺎﻓﻌﻲ ﻭﺍﻟﺒﻴﻬﻘﻲ ﺑﺎﺳﺎﻧﻴﺪﻫﻢ ﺍﻟﺼﺤﻴﺤﺔ ﻋﻦ ﻋﻄﺎﺀ ﺑﻦ ﻳﺴﺎﺭ ﺃﻥ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺳﺌﻞ ﻋﻦ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﻟﻠﺼﺎﺋﻢ ﻓﺄﺭﺧﺺ ﻓﻴﻬﺎ ﻟﻠﺸﻴﺦ ﻭﻛﺮﻫﻬﺎ ﻟﻠﺸﺎﺏ ﻫﻜﺬﺍ ﺭﻭﺍﻩ ﺃﺑﻮ ﺩﺍﻭﺩ ﻣﻮﻗﻮﻓﺎ ﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻭﻋﻦ ﺃﺑﻲ ﻫﺮﻳﺮﺓ " ﺃﻥ ﺭﺟﻼ ﺳﺄﻝ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻋﻦ ﺍﻟﻤﺒﺎﺷﺮﺓ ﻟﻠﺼﺎﺋﻢ ﻓﺮﺧﺺ ﻟﻪ ﻭﺃﺗﺎﻩ ﺁﺧﺮ ﻓﻨﻬﺎﻩ ﻫﺬﺍ ﺍﻟﺬﻱ ﺭﺧﺺ ﻟﻪ ﺷﻴﺦ ﻭﺍﻟﺬﻱ ﻧﻬﺎﻩ ﺷﺎﺏ " ﺭﻭﺍﻩ ﺃﺑﻮ ﺩﺍﻭﺩ ﺑﺈﺳﻨﺎﺩ ﺟﻴﺪ ﻭﻟﻢ ﻳﻀﻌﻔﻪ ﻭﻋﻦ ﺍﺑﻦ ﻋﻤﺮﻭ ﺑﻦ ﺍﻟﻌﺎﺹ ﻗﺎﻝ " ﻛﻨﺎ ﻋﻨﺪ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻓﺠﺎﺀ ﺷﺎﺏ ﻓﻘﺎﻝ ﻳﺎﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺃﻗﺒﻞ ﻭﺃﻧﺎ ﺻﺎﺋﻢ ﻓﻘﺎﻝ ﻻ ﻓﺠﺎﺀ ﺷﻴﺦ ﻓﻘﺎﻝ ﺃﻗﺒﻞ ﻭﺃﻧﺎ ﺻﺎﺋﻢ ﻗﺎﻝ ﻧﻌﻢ " ﺭﻭﺍﻩ ﺃﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺣﻨﺒﻞ ﺑﺈﺳﻨﺎﺩ ﺿﻌﻴﻒ ﻣﻦ ﺭﻭﺍﻳﺔ ﺍﺑﻦ ﻟﻬﻴﻌﺔ )ﻭﺃﻣﺎ( ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﺍﻟﻤﺮﻭﻱ ﻋﻦ ﻣﻴﻤﻮﻧﺔ ﻣﻮﻻﺓ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻗﺎﻟﺖ " ﺳﺌﻞ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻋﻦ ﺭﺟﻞ ﻗﺒﻞ ﺍﻣﺮﺃﺗﻪ ﻭﻫﻤﺎ ﺻﺎﺋﻤﺎﻥ ﻓﻘﺎﻝ ﻗﺪ ﺃﻓﻄﺮﺍ " ﺭﻭﺍﻩ ﺃﺣﻤﺪ ﻭﺍﺑﻦ ﻣﺎﺟﻪ ﻭﺍﻟﺪﺍﺭﻗﻄﻨﻲ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩ ﺿﻌﻴﻒ ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺪﺍﺭﻗﻄﻨﻲ ﺭﻭﺍﻳﻪ ﻣﺠﻬﻮﻝ ﻗﺎﻝ ﻭﻻ ﻳﺜﺒﺖ ﻫﺬﺍ ﻭﻋﻦ ﺍﻷﺳﻮﺩ ﻗﺎﻝ " ﻗﻠﺖ ﻟﻌﺎﺋﺸﺔ ﺃﻳﺒﺎﺷﺮ ﺍﻟﺼﺎﺋﻢ ﻗﺎﻟﺖ ﻻ ﻗﻠﺖ ﺃﻟﻴﺲ ﻛﺎﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ ﻳﺒﺎﺷﺮ ﻗﺎﻟﺖ ﻛﺎﻥ ﺃﻣﻠﻜﻜﻢ ﻹﺭﺑﻪ " ﺭﻭﺍﻩ ﺍﻟﺒﻴﻬﻘﻲ ﺑﺈﺳﻨﺎﺩ ﺻﺤﻴﺢ ﻓﻬﺬﻩ ﺟﻤﻠﺔ ﻣﻦ ﺍﻷﺣﺎﺩﻳﺚ ﻭﺍﻵﺛﺎﺭ ﺍﻟﻮﺍﺭﺩﺓ ﻓﻲ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ )ﻭﻗﻮﻟﻬﺎ( ﻹﺭﺑﻪ ﺑﻜﺴﺮ ﺍﻟﻬﻤﺰﺓ ﻣﻊ ﺇﺳﻜﺎﻥ ﺍﻟﺮﺍﺀ ﻭﺭﻭﻯ ﺃﻳﻀﺎ ﺑﻔﺘﺤﻬﻤﺎ ﺟﻤﻴﻌﺎ

) *ﺃﻣﺎ( ﺣﻜﻢ ﺍﻟﻤﺴﺄﻟﺔ ﻓﻬﻮ ﻛﻤﺎ ﻗﺎﻟﻪ ﺍﻟﻤﺼﻨﻒ ﺗﻜﺮﻩ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﻋﻠﻰ ﻣﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﺷﻬﻮﺗﻪ ﻭﻫﻮ ﺻﺎﺋﻢ ﻭﻻ ﺗﻜﺮﻩ ﻟﻐﻴﺮﻩ ﻟﻜﻦ ﺍﻷﻭﻟﻰ ﺗﺮﻛﻬﺎ ﻭﻻ ﻓﺮﻕ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﺸﻴﺦ ﻭﺍﻟﺸﺎﺏ ﻓﻲ ﺫﻟﻚ ﻓﺎﻻﻋﺘﺒﺎﺭ ﺑﺘﺤﺮﻳﻚ ﺍﻟﺸﻬﻮﺓ ﻭﺧﻮﻑ ﺍﻹﻧﺰﺍﻝ ﻓﺈﻥ ﺣﺮﻛﺖ ﺷﻬﻮﺓ ﺷﺎﺏ ﺃﻭ ﺷﻴﺦ ﻗﻮﻱ ﻛﺮﻫﺖ ﻭﺇﻥ ﻟﻢ ﺗﺤﺮﻛﻬﺎ ﻟﺸﻴﺦ ﺃﻭ ﺷﺎﺏ ﺿﻌﻴﻒ ﻟﻢ ﺗﻜﺮﻩ ﻭﺍﻷﻭﻟﻰ ﺗﺮﻛﻬﺎ ﻭﺳﻮﺍﺀ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﺨﺪ ﺃﻭ ﺍﻟﻔﻢ ﺃﻭ ﻏﻴﺮﻫﻤﺎ ﻭﻫﻜﺬﺍ ﺍﻟﻤﺒﺎﺷﺮﺓ ﺑﺎﻟﻴﺪ ﻭﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻘﺔ ﻟﻬﻤﺎ ﺣﻜﻢ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﺛﻢ ﺍﻟﻜﺮﺍﻫﺔ ﻓﻲ ﺣﻖ ﻣﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﺷﻬﻮﺗﻪ ﻛﺮﺍﻫﺔ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﻋﻨﺪ ﺍﻟﻤﻨﺼﻒ ﻭﺷﻴﺨﻪ ﺍﻟﻘﺎﺿﻲ ﺃﺑﻰ ﺍﻟﻄﻴﺐ ﻭﺍﻟﻌﺒﺪ ﺭﻯ ﻭﻏﻴﺮﻫﻢ ﻭﻗﺎﻝ ﺁﺧﺮﻭﻥ ﻛﺮﺍﻫﺔ ﺗﻨﺰﻳﻪ ﻣﺎ ﻟﻢ ﻳﻨﺰﻝ ﻭﺻﺤﺤﻪ ﺍﻟﻤﺘﻮﻟﻲ ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺮﺍﻓﻌﻲ ﻭﻏﻴﺮﻩ ﺍﻷﺻﺢ ﻛﺮﺍﻫﺔ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﻭﺇﺫﺍ ﻗﺒﻞ ﻭﻟﻢ ﻳﻨﺰﻝ ﻟﻢ ﻳﺒﻄﻞ ﺻﻮﻣﻪ ﺑﻼ ﺧﻼﻑ ﻋﻨﺪﻧﺎ ﺳﻮﺍﺀ ﻗﻠﻨﺎ ﻛﺮﺍﻫﺔ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﺃﻭ ﺗﻨﺰﻳﻪ

ﻓﺮﻉ{ ﻓﻲ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﺍﻟﻌﻠﻤﺎﺀ ﻓﻲ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﻟﻠﺼﺎﺋﻢ * ﺫﻛﺮﻧﺎ ﺃﻥ ﻣﺬﻫﺒﻨﺎ ﻛﺮﺍﻫﺘﻬﺎ ﻟﻤﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﺷﻬﻮﺗﻪ ﻭﻻ ﺗﻜﺮﻩ ﻟﻐﻴﺮﻩ ﻭﺍﻷﻭﻟﻰ ﺗﺮﻛﻬﺎ ﻓﺈﻥ ﻗﺒﻞ ﻣﻦ ﺗﺤﺮﻙ ﺷﻬﻮﺗﻪ ﻭﻟﻢ ﻳﻨﺰﻝ ﻟﻢ ﻳﺒﻄﻞ ﺻﻮﻣﻪ ﻗﺎﻝ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﻤﻨﺬﺭ ﺭﺧﺺ ﻓﻲ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺍﻟﺨﻄﺎﺏ ﻭﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻭﺃﺑﻮ ﻫﺮﻳﺮﺓ ﻭﻋﺎﺋﺸﺔ ﻭﻋﻄﺎﺀ ﻭﺍﻟﺸﻌﺒﻲ ﻭﺍﻟﺤﺴﻦ ﻭﺍﺣﻤﺪ ﻭﺍﺳﺤﻖ ﻗﺎﻝ ﻭﻛﺎﻥ ﺳﻌﺪ ﺍﺑﻦ ﺃﺑﻲ ﻭﻗﺎﺹ ﻻ ﻳﺮﻯ ﺑﺎﻟﻤﺒﺎﺷﺮﺓ ﻟﻠﺼﺎﺋﻢ ﺑﺄﺳﺎ ﻭﻛﺎﻥ ﺍﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﻳﻨﻬﻰ ﻋﻦ ﺫﻟﻚ ﻭﻗﺎﻝ ﺍﺑﻦ ﻣﺴﻌﻮﺩ ﻳﻘﻀﻲ ﻳﻮﻣﺎ ﻣﻜﺎﻧﻪ ﻭﻛﺮﻩ ﻣﺎﻟﻚ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﻟﻠﺸﺎﺏ ﻭﺍﻟﺸﻴﺦ ﻓﻲ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻭﺃﺑﺎﺣﺘﻬﺎ ﻃﺎﺋﻔﺔ ﻟﻠﺸﻴﺦ ﺩﻭﻥ ﺍﻟﺸﺎﺏ ﻣﻤﻦ ﻗﺎﻟﻪ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻭﻗﺎﻝ ﺃﺑﻮ ﺛﻮﺭ ﺇﻥ ﺧﺎﻑ ﺍﻟﻤﺠﺎﻭﺯﺓ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﺇﻟﻰ ﻏﻴﺮﻫﺎ ﻟﻢ ﻳﻘﺒﻞ ﻫﺬﺍ ﻧﻘﻞ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﻤﻨﺬﺭ ﻭﻣﺬﻫﺐ ﺃﺑﻲ ﺣﻨﻴﻔﺔ ﻛﻤﺬﻫﺒﻨﺎ ﻭﺣﻜﻰ ﺍﻟﺨﻄﺎﺑﻲ ﻋﻦ ﺳﻌﻴﺪ ﺑﻦ ﺍﻟﻤﺴﻴﺐ ﺃﻥ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ ﻓﻲ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻗﻀﻰ ﻳﻮﻣﺎ ﻣﻜﺎﻧﻪ ﻭﺣﻜﺎﻩ ﺍﻟﻤﺎﻭﺭﻯ ﻋﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﺤﻨﻔﻴﺔ ﻭﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺑﻦ ﺷﺒﺮﻣﺔ ﻗﺎﻝ ﻭﻗﺎﻝ ﺳﺎﺋﺮ ﺍﻟﻔﻘﻬﺎﺀ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﻻ ﺗﻔﻄﺮ ﺇﻻ ﺃﻥ ﻳﻜﻮﻥ ﻣﻌﻬﺎ ﺇﻧﺰﺍﻝ ﻓﺈﻥ ﺃﻧﺰﻝ ﻣﻌﻬﺎ ﺃﻓﻄﺮ ﻭﻟﺰﻣﻪ ﺍﻟﻘﻀﺎﺀ ﺩﻭﻥ ﺍﻟﻜﻔﺎﺭﺓ ﻭﺩﻻﺋﻞ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﻤﺬﺍﻫﺐ ﺗﻌﺮﻑ ﻣﻤﺎ ﺳﺒﻖ ﻓﻲ ﺍﻻﺣﺎﺩﻳﺚ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺃﻋﻠﻢ

مغني المحتاج (ج 2/ص159-160)
ﻭﺗﻜﺮﻩ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﻓﻲ ﺍﻟﻔﻢ ﺃﻭ ﻏﻴﺮﻩ )ﻟﻤﻦ ﺣﺮﻛﺖ ﺷﻬﻮﺗﻪ( ﺭﺟﻼ ﻛﺎﻥ ﺃﻭ ﺍﻣﺮﺃﺓ ﻛﻤﺎ ﻫﻮ ﺍﻟﻤﺘﺠﻪ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﻬﻤﺎﺕ ﺑﺤﻴﺚ ﻳﺨﺎﻑ ﻣﻌﻪ ﺍﻟﺠﻤﺎﻉ ﺃﻭ ﺍﻹﻧﺰﺍﻝ، ﻭﺍﻟﻤﻌﺎﻧﻘﺔ ﻭﺍﻟﻠﻤﺲ ﻭﻧﺤﻮﻫﻤﺎ ﺑﻼ ﺣﺎﺋﻞ ﻛﺎﻟﻘﺒﻠﺔ ﻓﻴﻤﺎ ﺫﻛﺮ )ﻭﺍﻷﻭﻟﻰ ﻟﻐﻴﺮﻩ( ﺃﻱ ﻟﻤﻦ ﻟﻢ ﺗﺤﺮﻙ ﺷﻬﻮﺗﻪ ﻭﻟﻮ ﺷﺎﺑﺎ )ﺗﺮﻛﻬﺎ( ﺣﺴﻤﺎ ﻟﻠﺒﺎﺏ، ﺇﺫ ﻗﺪ ﻳﻈﻨﻬﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺤﺮﻛﺔ ﻭﻫﻲ ﻣﺤﺮﻛﺔ؛ ﻭﻷﻥ ﺍﻟﺼﺎﺋﻢ ﻳﺴﻦ ﻟﻪ ﺗﺮﻙ ﺍﻟﺸﻬﻮﺍﺕ ﻣﻄﻠﻘﺎ )ﻗﻠﺖ: ﻫﻲ ﻛﺮﺍﻫﺔ ﺗﺤﺮﻳﻢ ﻓﻲ ﺍﻷﺻﺢ( ﺍﻟﻤﻨﺼﻮﺹ )ﻭﺍﻟﻠﻪ ﺃﻋﻠﻢ( ؛ ﻷﻥ ﻓﻴﻪ ﺗﻌﺮﻳﻀﺎ ﻹﻓﺴﺎﺩ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩﺓ، ﻭﻟﺨﺒﺮ ﺍﻟﺼﺤﻴﺤﻴﻦ »ﻣﻦ ﺣﺎﻡ ﺣﻮﻝ ﺍﻟﺤﻤﻰ ﻳﻮﺷﻚ ﺃﻥ ﻳﻘﻊ ﻓﻴﻪ . « ﻭﺭﻭﻯ ﺍﻟﺒﻴﻬﻘﻲ ﺑﺈﺳﻨﺎﺩ ﺻﺤﻴﺢ ﻋﻦ ﻋﺎﺋﺸﺔ - ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﻋﻨﻬﺎ » :-ﺃﻧﻪ - ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ - ﺭﺧﺺ ﻓﻲ ﺍﻟﻘﺒﻠﺔ ﻟﻠﺸﻴﺦ ﻭﻫﻮ ﺻﺎﺋﻢ ﻭﻧﻬﻰ ﻋﻨﻬﺎ ﺍﻟﺸﺎﺏ، ﻭﻗﺎﻝ: ﺍﻟﺸﻴﺦ ﻳﻤﻠﻚ ﺇﺭﺑﻪ، ﻭﺍﻟﺸﺎﺏ ﻳﻔﺴﺪ ﺻﻮﻣﻪ« ﻓﻔﻬﻢ ﺍﻷﺻﺤﺎﺏ ﻣﻦ ﺍﻟﺘﻌﻠﻴﻞ ﺃﻥ ﺍﻷﻣﺮ ﺩﺍﺋﺮ ﻣﻊ ﺗﺤﺮﻳﻚ ﺍﻟﺸﻬﻮﺓ ﺑﺎﻟﻤﻌﻨﻰ ﺍﻟﻤﺬﻛﻮﺭ .

HUKUM KELUAR SPERMA SAAT PUASA

a. Jika keluar mani karena disebabkan mubasyaroh (bersentuhan kulit tanpa jima'), seperti sebab onani, masturbasi dsb (keluar mani dengan disengaja), maka hukum puasanya batal.

b. Jika tidak disengaja (bukan karena bersentuhan kulit), seperti Ihtilam (mimpi basah) hukum puasanya tidak batal.

حاشية الباجوري (ج 1/ص292)
(و) السادس (الإنزال) وهو خروج المني (عن مناشرة) بلا جماع محرما كان كإخراجه بيده أوغير محرم كإخراجه بيد زوجته أوجاريته واحترز بمباشرة عن خروج المني بالإحتلام فلاإفطار فيه

Yang nomor enam dari hal2 yang membatalkan puasa ialah Inzal, yaitu keluar mani sebab mubasyaroh (bersentuhan kulit) dengan tanpa jima', baik dengan cara yang diharamkan, seperti mengelurkannya menggunakan tangannya sendiri atau dengan cara yang tidak diharamkan, seperti menggunakan tangan istrinya atau tangan budak perempuannya. Dan dikecualikan dari keluar mani sebab bersentuhan kulit ialah keluar mani sebab ihtilam (mimpi basah), maka secara pasti tidak membatalkan puasa.

 FATHU AL-MU'IN BAB SHOLAT

ﺑﺎﺏ ﺍﻟﺼﻼﺓ ﻫﻲ ﺷﺮﻋﺎ: ﺃﻗﻮﺍﻝ ﻭﺃﻓﻌﺎﻝ ﻣﺨﺼﻮﺻﺔ، ﻣﻔﺘﺘﺤﺔ ﺑﺎﻟﺘﻜﺒﻴﺮ ﻣﺨﺘﺘﻤﺔ ﺑﺎﻟﺘﺴﻠﻴﻢ وسميت بذلك ﻻﺷﺘﻤﺎﻟﻬﺎ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﺼﻼﺓ ﻟﻐﺔ، ﻭﻫﻲ ﺍﻟﺪﻋﺎﺀ. ﻭﺍﻟﻤﻔﺮﻭﺿﺎﺕ ﺍﻟﻌﻴﻨﻴﺔ ﺧﻤﺲ ﻓﻲ ﻛﻞ ﻳﻮﻡ ﻭﻟﻴﻠﺔ، ﻣﻌﻠﻮﻣﺔ ﻣﻦ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺑﺎﻟﻀﺮﻭﺭﺓ، ﻓﻴﻜﻔﺮ ﺟﺎﺣﺪﻫﺎ. ﻭﻟﻢ ﺗﺠﺘﻤﻊ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﺨﻤﺲ ﻟﻐﻴﺮ ﻧﺒﻴﻨﺎ ﻣﺤﻤﺪ )ﺹ(، ﻭﻓﺮﺿﺖ ﻟﻴﻠﺔ ﺍﻻﺳﺮﺍﺀ ﺑﻌﺪ ﺍﻟﻨﺒﻮﺓ ﺑﻌﺸﺮ ﺳﻨﻴﻦ ﻭﺛﻼﺛﺔ ﺃﺷﻬﺮ، ﻟﻴﻠﺔ ﺳﺒﻊ ﻭﻋﺸﺮﻳﻦ ﻣﻦ ﺭﺟﺐ، ﻭﻟﻢ ﺗﺠﺐ ﺻﺒﺢ ﻳﻮﻡ ﺗﻠﻚ ﺍﻟﻠﻴﻠﺔ ﻟﻌﺪﻡ ﺍﻟﻌﻠﻢ ﺑﻜﻴﻔﻴﺘﻬﺎ.

Shalat menurut syara' adalah ucapan dan perbuatan yang ditempatkan secara spesifik, yang dibuka dengan takbiratu-ihram, dan ditutup dengan salam. Shalat dinamakan demikian karena content yang terdapat dalam-nya adalah doa. Adapun menurut etimologi, shalat berarti doa.

Adapun Hukum pelaksanaan shalat lima waktu adalah fardu 'ain setiap hari dan malam. Karena telah diketahui secara agama sebagai sebuah kebutuhan. Dan kufurlah bagi orang yang menentangnya. Shalat lima waktu ini Tidak tertuang dalam syareat manapun, selain Nabi kita Muhammad SAW. Shalat lima waktu difardukan pada malam isra setelah kenabian beliau 10 tahun 3 bulan. Tepatnya, terjadi pada malam 27 bulan rajab. Pada malam itu tidak diwajibkan ritual shalat shubuh karena belum mengetahui prosedur nya.

ﺇﻧﻤﺎ ﺗﺠﺐ ﺍﻟﻤﻜﺘﻮﺑﺔ( ﺃﻱ ﺍﻟﺼﻠﻮﺍﺕ ﺍﻟﺨﻤﺲ )ﻋﻠﻰ( ﻛﻞ )ﻣﺴﻠﻢ ﻣﻜﻠﻒ( ﺃﻱ ﺑﺎﻟﻎ ﻋﺎﻗﻞ، ﺫﻛﺮ ﺃﻭ ﻏﻴﺮﻩ، )ﻃﺎﻫﺮ( ﻓﻼ ﺗﺠﺐ ﻋﻠﻰ ﻛﺎﻓﺮ ﺃﺻﻠﻲ ﻭﺻﺒﻲ ﻭﻣﺠﻨﻮﻥ ﻭﻣﻐﻤﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻜﺮﺍﻥ ﺑﻼ ﺗﻌﺪ، ﻟﻌﺪﻡ ﺗﻜﻠﻴﻔﻬﻢ، ﻭﻻ ﻋﻠﻰ ﺣﺎﺋﺾ ﻭﻧﻔﺴﺎﺀ ﻟﻌﺪﻡ ﺻﺤﺘﻬﺎ ﻣﻨﻬﻤﺎ، ﻭﻻ ﻗﻀﺎﺀ ﻋﻠﻴﻬﻤﺎ. ﺑﻞ ﺗﺠﺐ ﻋﻠﻰ ﻣﺮﺗﺪ ﻭﻣﺘﻌﺪ ﺑﺴﻜﺮ

Sesungguhnya, ritual shalat lima waktu wajib bagi setiap muslim yang sudah mukallaf( ﻣﺴﻠﻢ ﻣﻜﻠﻒ ). "yaitu seorang muslim yang telah mencapai aqil baligh, baik ia laki-laki maupun yang lainya, dan orang yang telah bersuci dari hadats(ﻃﺎﻫﺮ). Maka ritual ibadah shalat itu tidak diwajibkan bagi orang kafir- asli, anak kecil, orang gila, orang yang tidak sadar, dan orang mabuk yang tidak disengaja karena tidak ada tanggungan bagi mereka, dan seorang wanita yang haid dan nifas karena tidak sehatnya mereka. Dan tidak ada kewajiban "Qadha" atas mereka. Akan tetapi wajib bagi orang yang murtad (oang yang keluar dari agama islam) dan orang yang mabuk disengaja untuk meng-Qadha shalat mereka yang hilang (rusak)

ﻭﻳﻘﺘﻞ( ﺃﻱ )ﺍﻟﻤﺴﻠﻢ( ﺍﻟﻤﻜﻠﻒ ﺍﻟﻄﺎﻫﺮ ﺣﺪﺍ ﺑﻀﺮﺏ ﻋﻨﻘﻪ )ﺇﻥ ﺃﺧﺮﺟﻬﺎ( ﺃﻱ ﺍﻟﻤﻜﺘﻮﺑﺔ، ﻋﺎﻣﺪﺍ )ﻋﻦ ﻭﻗﺖ ﺟﻤﻊ( ﻟﻬﺎ، ﺇﻥ ﻛﺎﻥ ﻛﺴﻼ ﻣﻊ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﻭﺟﻮﺑﻬﺎ )ﺇﻥ ﻟﻢ ﻳﺘﺐ( ﺑﻌﺪ ﺍﻻﺳﺘﺘﺎﺑﺔ، ﻭﻋﻠﻰ ﻧﺪﺏ ﺍﻻﺳﺘﺘﺎﺑﺔ ﻻ ﻳﻀﻤﻦ ﻣﻦ ﻗﺘﻠﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﺘﻮﺑﺔ ﻟﻜﻨﻪ ﻳﺄﺛﻢ. ﻭﻳﻘﺘﻞ ﻛﻔﺮﺍ ﺇﻥ ﺗﺮﻛﻬﺎ ﺟﺎﺣﺪﺍ ﻭﺟﻮﺑﻬﺎ، ﻓﻼ ﻳﻐﺴﻞ ﻭﻻ ﻳﺼﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ.

Dibunuh bagi seorang muslim mukallaf yang bersih dari hadast secara hukum agama dengan memenggal kepalanya, jika ia dengan sengaja mengeluarkan waktu shalat yang telah diwajibkan dari waktu yang terhimpun bagi- nya, jika ia merasa malas yang disertai dengan keyakinan untuk melakukan ritual kewajibannya. Dan jika ia tidak bertobat setelah istitabah (diminta untuk ber tobat).

Nenurut Kesunahan-istitabah: "Tidak menjadi tanggungan orang yang membunuhnya sebelum ia bertaubat. Akan tetapi ia hanya terhukum ber-dosa kepada Allah. Dan ia juga dihukum "Had" secara kufur jika ia meninggalkan shalat dengan sengaja. Dan apabila ia mati, maka jangan di-mandikan dan di shalati mayat-nya.

ﻭﻳﺒﺎﺩﺭ( ﻣﻦ ﻣﺮ )ﺑﻔﺎﺋﺖ( ﻭﺟﻮﺑﺎ، ﺇﻥ ﻓﺎﺕ ﺑﻼ ﻋﺬﺭ، ﻓﻴﻠﺰﻣﻪ ﺍﻟﻘﻀﺎﺀ ﻓﻮﺭﺍ. ﻗﺎﻝ ﺷﻴﺨﻨﺎ ﺃﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺣﺠﺮ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ: ﻭﺍﻟﺬﻱ ﻳﻈﻬﺮ ﺃﻧﻪ ﻳﻠﺰﻣﻪ ﺻﺮﻑ ﺟﻤﻴﻊ ﺯﻣﻨﻪ ﻟﻠﻘﻀﺎﺀ ﻣﺎ ﻋﺪﺍ ﻣﺎ ﻳﺤﺘﺎﺝ ﻟﺼﺮﻓﻪ ﻓﻴﻤﺎ ﻻ ﺑﺪ ﻣﻨﻪ، ﻭﺃﻧﻪ ﻳﺤﺮﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺘﻄﻮﻉ، ﻭﻳﺒﺎﺩﺭ ﺑﻪ - ﻧﺪﺑﺎ - ﺇﻥ ﻓﺎﺕ ﺑﻌﺬﺭ ﻛﻨﻮﻡ ﻟﻢ ﻳﺘﻌﺪ ﺑﻪ ﻭﻧﺴﻴﺎﻥ ﻛﺬﻟﻚ. )ﻭﻳﺴﻦ ﺗﺮﺗﻴﺒﻪ( ﺃﻱ ﺍﻟﻔﺎﺋﺖ، ﻓﻴﻘﻀﻲ ﺍﻟﺼﺒﺢ ﻗﺒﻞ ﺍﻟﻈﻬﺮ، ﻭﻫﻜﺬﺍ.

Dan hendaknya ia (orang yang meninggalkan shalat) mempercepat untuk mengganti shalat yang ditinggalkan sebagai (kewajiban), apabila meninggalkan shalat tersebut tanpa adanya udzur (alasan). Bahkan, wajib baginya untuk mengganti Shalat dengan segera. Guru kami, Syekh Ahmad bin Hajar telah berkata: "Tampaknya ia (orang yang meninggalkan shalat) harus menghabiskan seluruh waktunya untuk mengqadha shalatnya kecuali apa yang ia butuhkan untuk menggunakan waktu pada perkara yang wajib".

Sesungguhnya, implementasi ritual shalat sunnah atau shalat tambahan diharamkan secara primary hukum. (jika masih ada shalat fardhu yang belum di-qadha' yang ditinggalkan tanpa udzur), dan hendaknya ia mempercepat untuk menganti shalat fardhu sebagai perihal sunah, apabila meninggalkannya disebabkan udzur (dengan alasan). Seperti, "tidur yang tidak melampaui batas, lupa dan seumpamanya" Disunahkan "tertib" didalam meng- qadha shalat-shalat yang rusak, seperti meng-qadha shalat Subuh sebelum shalat Dluhur begitu seturusnya.

Yang di-maksud dengan Shalat Qadha-biudzin ialah "Shalat yang ditinggalkan dengan adanya udzur (alasan)". Seperti ketiduran, lupa dan seumpamanya.

Adapun shalat Qadha bighairi-udzrin adalah "shalat yang ditinggalkan tanpa ada alasan. (Bukan karena ketiduran, Lupa dan seumpamanya)

Jika seseorang telah meninggalkan shalatnya tanpa alasan, maka "wajib" hukumnya untuk mengganti shalat tersebut dengan segera. Dan jika sebaliknya, maka "sunah mempercepat "penggantian" shalat tersebut. (Allahu'alam bishawab)

ﻭﺗﻘﺪﻳﻤﻪ ﻋﻠﻰ ﺣﺎﺿﺮﺓ ﻻ ﻳﺨﺎﻑ ﻓﻮﺗﻬﺎ( ﺇﻥ ﻓﺎﺕ ﺑﻌﺬﺭ، ﻭﺇﻥ ﺧﺸﻲ ﻓﻮﺕ ﺟﻤﺎﻋﺘﻬﺎ - ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻤﻌﺘﻤﺪ .- ﻭﺇﺫﺍ ﻓﺎﺕ ﺑﻼ ﻋﺬﺭ ﻓﻴﺠﺐ ﺗﻘﺪﻳﻤﻪ ﻋﻠﻴﻬﺎ. ﺃﻣﺎ ﺇﺫﺍ ﺧﺎﻑ ﻓﻮﺕ ﺍﻟﺤﺎﺿﺮﺓ ﺑﺄﻥ ﻳﻘﻊ ﺑﻌﻀﻬﺎ - ﻭﺇﻥ ﻗﻞ - ﺧﺎﺭﺝ ﺍﻟﻮﻗﺖ ﻓﻴﻠﺰﻣﻪ ﺍﻟﺒﺪﺀ ﺑﻬﺎ. ﻭﻳﺠﺐ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻣﺎ ﻓﺎﺕ ﺑﻐﻴﺮ ﻋﺬﺭ ﻋﻠﻰ ﻣﺎ ﻓﺎﺕ ﺑﻌﺬﺭ. ﻭﺇﻥ ﻓﻘﺪ ﺍﻟﺘﺮﺗﻴﺐ ﻻﻧﻪ ﺳﻨﺔ ﻭﺍﻟﺒﺪﺍﺭ ﻭﺍﺟﺐ. ﻭﻳﻨﺪﺏ ﺗﺄﺧﻴﺮ ﺍﻟﺮﻭﺍﺗﺐ ﻋﻦ ﺍﻟﻔﻮﺍﺋﺖ ﺑﻌﺬﺭ، ﻭﻳﺠﺐ ﺗﺄﺧﻴﺮﻫﺎ ﻋﻦ ﺍﻟﻔﻮﺍﺋﺖ ﺑﻐﻴﺮ ﻋﺬﺭ .

disunnahkan untuk mendahulukan shalat Qadha' yang ditinggalkan karena ada udzur dari shalat yang akan dilaksanakan (shalat Hadir), apabila tidak khawatir shalat yang akan ia laksanankan (sholat hadir) akan dilaksanakan di luar waktunya, dan meskipun ia merasa takut kehilangan shalat berjamaah. Ini menurut "Qaul Mu'tamad" (yang terpecaya).

"Dan ketika meninggalkan shalat "bila-uzrin, maka wajib baginya mendahulukan shalat "qadha" daripada "shalat Hadir". yakni, shalat yang akan ia laksanakan. apabila ia merasa khawati sebagian shalat tersebut akan keluar dari waktunya sebab sedikit waktu yang tersisa, maka wajib baginya untuk mengutamakan shalat yang "hadir" ketimbang shalat qadha.

Dan wajib baginya untuk mendahulukan shalat yang ditinggalkan tanpa udzur ketimbang harus mendahulukan shalat yang ditinggalkan karena ada udzur (adanya alasan) sekalipun tidak ada tertib. karena hal ini adalah sunah, sedangkan mempercepat shalat "qadha" adalah sebuah kewajiban.

Disunahkan untuk mengakhirkan "shalat sunah rawatib" ketimbang shalat "qadha" yang beralasan (adanya udzur). Dan wajib mengakhirkan "shalat sunah rawatib" ketimbang "shalat-qadha" yang tanpa alasan (tidak ada udzur)

(تنبيه) ﻣﻦ ﻣﺎﺕ ﻭﻋﻠﻴﻪ ﺻﻼﺓ ﻓﺮﺽ ﻟﻢ ﺗﻘﺾ ﻭﻟﻢ ﺗﻔﺪ ﻋﻨﻪ، ﻭﻓﻲ ﻗﻮﻝ ﺃﻧﻬﺎ ﺗﻔﻌﻞ ﻋﻨﻪ - ﺃﻭﺻﻰ ﺑﻬﺎ ﺃﻡ ﻻ ﻣﺎ ﺣﻜﺎﻩ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩﻱ ﻋﻦ ﺍﻟﺸﺎﻓﻌﻲ ﻟﺨﺒﺮ ﻓﻴﻪ، ﻭﻓﻌﻞ ﺑﻪ ﺍﻟﺴﺒﻜﻲ ﻋﻦ ﺑﻌﺾ ﺃﻗﺎﺭﺑﻪ

PERINGATAN: "Barang siapa yang mati dan ia mempunyai tanggungan salat yang belum di dilaksanakan , maka tidak ada qadha dan tidak ada fidyah baginya. sebagian qaul mengatakan : “ada yang melakukan qadha dan fidyah untuk si-mayyit, baik diwasiatkan atau tidak. Adalah Al-Ubadi dari Imam As-syafeii meriwayatkan satu kisah karena ada hadits dalam perkara tersebut. Al- Kisah, Imam As-Subki pernah berbuat demikian terhadap sebagian kerabat-kerabat

(ويؤمر)ﺫﻭ ﺻﺒﺎ ﺫﻛﺮ ﺃﻭ ﺍﻧﺜﻰ (مميز) ﺑﺄﻥ ﺻﺎﺭ ﻳﺄﻛﻞ ﻭﻳﺸﺮﺏ ﻭﻳﺴﺘﻨﺠﻲ ﻭﺣﺪﻩ. ﺃﻱ ﻳﺠﺐ ﻋﻠﻰ ﻛﻞ ﻣﻦ ﺃﺑﻮﻳﻪ ﻭﺇﻥ ﻋﻼ، ﺛﻢ ﺍﻟﻮﺻﻲ ﻭﻋﻠﻰ ﻣﺎﻟﻚ ﺍﻟﺮﻗﻴﻖ ﺃﻥ ﻳﺄﻣﺮ (بها) ﺃﻱ ﺍﻟﺼﻼﺓ، ﻭﻟﻮ ﻗﻀﺎﺀ، ﻭﺑﺠﻤﻴﻊ ﺷﺮﻭﻃﻬﺎ (لسبع) ﺃﻱ ﺑﻌﺪ ﺳﺒﻊ ﻣﻦ ﺍﻟﺴﻨﻴﻦ، ﺃﻱ ﻋﻨﺪ ﺗﻤﺎﻣﻬﺎ، ﻭﺇﻥ ﻣﻴﺰ ﻗﺒﻠﻬﺎ. ﻭﻳﻨﺒﻐﻲ ﻣﻊ ﺻﻴﻐﺔ ﺍﻻﻣﺮ ﺍﻟﺘﻬﺪﻳﺪ (ويضرب) ﺿﺮﺑﺎ ﻏﻴﺮ ﻣﺒﺮﺡ - ﻭﺟﻮﺑﺎ - ﻣﻤﻦ ﺫﻛﺮ (عليها) ﺃﻱ ﻋﻠﻰ ﺗﺮﻛﻬﺎ - ﻭﻟﻮ ﻗﻀﺎﺀ - ﺃﻭ ﺗﺮﻙ ﺷﺮﻁ ﻣﻦ ﺷﺮﻭﻃﻬﺎ (لعشر) ﺃﻱ ﺑﻌﺪ ﺍﺳﺘﻜﻤﺎﻟﻬﺎ، ﻟﻠﺤﺪﻳﺚ ﺍﻟﺼﺤﻴﺢ: ﻣﺮﻭﺍ ﺍﻟﺼﺒﻲ ﺑﺎﻟﺼﻼﺓ ﺇﺫﺍ ﺑﻠﻎ ﺳﺒﻊ ﺳﻨﻴﻦ، ﻭﺇﺫﺍ ﺑﻠﻎ ﻋﺸﺮ ﺳﻨﻴﻦ ﻓﺎﺿﺮﺑﻮﻩ ﻋﻠﻴﻬﺎ (كصوم أطاقه) ﻓﺈﻧﻪ ﻳﺆﻣﺮ ﺑﻪ ﻟﺴﺒﻊ ﻭﻳﻀﺮﺏ ﻋﻠﻴﻪ ﻟﻌﺸﺮ ﻛﺎﻟﺼﻼﺓ. ﻭﺣﻜﻤﺔ ﺫﻟﻚ ﺍﻟﺘﻤﺮﻳﻦ ﻋﻠﻰ ﺍﻟﻌﺒﺎﺩﺓ ﻟﻴﺘﻌﻮﺩﻫﺎ ﻓﻼ ﻳﺘﺮﻛﻬﺎ

wajib bagi orang tua atau wali untuk memerintahkan anaknya, baik laki- laki ataupun perempuan yang sudah tamayiz, yaitu "seorang anak sudah bisa makan, minum, dan istija' sendiri. Dan juga kewajiban atas seorang sayyid (tuan) kepada budak-nya agar mereka melaksanakan ibadah shalat. sekalipun itu shalat qadha, disertai dengan syarat-syarat shalat yang sah, sejak mereka sempurna berumur tujuh tahun, sekalipun mereka sudah mumayyiz sebelumnya. dan sepantasnya orang tua memperingatinya dengan shigat perintah untuk menakut-nakuti (التهديد). Dan memukul-nya dengan pukulan yang tidak menyakitkan sebagai kewajiban kepada orang yang berani meninggalkan shalat. sekalipun itu hanya shalat qadha atau masih meninggalkan satu syarat
dari syarat-syarat sah shalat. Dan juga sejak mereka sempurna berumur sepuluh tahun, kerana ada hadits shahih :

( ﻣﺮﻭﺍ ﺍﻟﺼﺒﻲ ﺑﺎﻟﺼﻼﺓ ﺇﺫﺍ ﺑﻠﻎ ﺳﺒﻊ ﺳﻨﻴﻦ، ﻭﺇﺫﺍ ﺑﻠﻎ ﻋﺸﺮ ﺳﻨﻴﻦ ﻓﺎﺿﺮﺑﻮﻩ ﻋﻠﻴﻬﺎ.)

"perintahkanlah anak-anak kalian agar mereka shalat apabila mereka berumur tujuh tahun, dan apabila mereka berumur sepuluh tahun pukulah ia karena meninggalkan-nya". Seperti halnya puasa jika ia mampu, maka orang tua wajib memerintahkan anak-anak saat berusia tujuh tahun, dan memukulnya saat berusia sepuluh tahun, sebagaimana kewajiban perintah shalat. Hikmah yang demikian itu sebagai (التمرين) atau latihan kepada anak-anak untuk membiasakan melaksanakan kewajiban ibadah agar mereka tidak meninggalkanya.

Mohon dikoreksi....!
==============

Komentar

Postingan populer dari blog ini

Kitab Lubabul Hadist dan Terjemahan

Manaqib jawahirul ma’ani atau MANAQIB ASY-SYEICH ABDUL QADIR AL-JILANI

Fiqih Puasa Mazhab Syafi’i